ΕΝΑ ΦΩΤΕΙΝΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Γύρω όλα γυρίζουν...
Όλοι είναι στο δικό τους κόσμο μέσα στα φώτα που παίζουν με το ρυθμό της μουσικής..

Αγόρια, κορίτσια, όλοι ένα..

Φλερτάρουν, χορεύουν, πίνουν, ψάχνουν... Έχουν βγάλει όλοι βόλτα το "εγώ" τους...

Κάπου στο πλήθος κάτι μου αποσπά την προσοχή..

Ένας εκκεντρικός χαρακτήρας, χωμένος βαθιά μές στο όνειρό του..

Είμαστε όλοι τόσο ίδιοι εδώ μέσα όμως εκείνος είναι τόσο διαφορετικός..

Είναι εκεί αλλά λείπει. Περπατά ανάμεσα στο πλήθος αλλά το βλέμμα του έχει χαθεί στο κενό.

Τόσο "γεμάτος" και τόσο "άδειος" συγχρόνως..

Αμίλητος. Αγέρωχος. Αυστηρός.

Τόσο περίεργα ενδιαφέρον αρσενικό..

Δεν τον χάνω απ´το βλέμμα μου όμως εκείνος είναι ήδη χαμένος στο δικό του ουρανό..

Μόνο εκείνος ξέρει. Μόνο εγώ τον παρατηρώ.

Μου αρέσει αυτό το πρόσωπο. Μου αρέσει αυτό το βλέμμα.-

Γιατί σε όλα τα σκοτάδια μας, πάντα λάμπει στο τέλος ένα φως...