ΕΝΑ ΦΩΤΕΙΝΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Γύρω όλα γυρίζουν...
Όλοι είναι στο δικό τους κόσμο μέσα στα φώτα που παίζουν με το ρυθμό της μουσικής..

Αγόρια, κορίτσια, όλοι ένα..

Φλερτάρουν, χορεύουν, πίνουν, ψάχνουν... Έχουν βγάλει όλοι βόλτα το "εγώ" τους...

Κάπου στο πλήθος κάτι μου αποσπά την προσοχή..

Ένας εκκεντρικός χαρακτήρας, χωμένος βαθιά μές στο όνειρό του..

Είμαστε όλοι τόσο ίδιοι εδώ μέσα όμως εκείνος είναι τόσο διαφορετικός..

Είναι εκεί αλλά λείπει. Περπατά ανάμεσα στο πλήθος αλλά το βλέμμα του έχει χαθεί στο κενό.

Τόσο "γεμάτος" και τόσο "άδειος" συγχρόνως..

Αμίλητος. Αγέρωχος. Αυστηρός.

Τόσο περίεργα ενδιαφέρον αρσενικό..

Δεν τον χάνω απ´το βλέμμα μου όμως εκείνος είναι ήδη χαμένος στο δικό του ουρανό..

Μόνο εκείνος ξέρει. Μόνο εγώ τον παρατηρώ.

Μου αρέσει αυτό το πρόσωπο. Μου αρέσει αυτό το βλέμμα.-

Γιατί σε όλα τα σκοτάδια μας, πάντα λάμπει στο τέλος ένα φως...

ΦΥΣΑΕΙ ΒΟΡΙΑΣ

Αέρας Νερό Φωτιά

Τρία στοιχεία της φύσης που εξελίσσουν αλλά και καταστρέφουν...

Ισάξια;

Υπερτερεί κάποιο απ´ αυτά;

Η φωτιά στο πέρασμά της καίει τα πάντα και τα αφήνει άψυχα, μαύρα, νεκρά..

Το νερό με την ορμή του, πλημμυρίζει χώρες, καταστρέφει ζωές, περιουσίες..

Ο αέρας. Ο αέρας ξεσηκώνει. Ο αέρας ξεκινάει τα πάντα!! Χωρίς τον αέρα η φωτιά δε θα εξαπλωνόταν... Το νερό δε θα ξεχείλιζε...

Ο αέρας "φταίει" για όλα!

Φυσάει και παρασέρνει τα πάντα!

Φύσηξε την ύπαρξή σου στη ζωή μου και πλημμύρισες την καρδιά μου..

Φύσηξες την αγάπη σου κι άναψες φωτιές στο μυαλό μου..

Πλημμύρισα απο τις ανάσες σου και κάηκα απο το άγγιγμά σου..

Κι έτσι ξαφνικά!!

Πάλι φύσηξες δυνατά και τα πήρες όλα μαζί σου!

Κι εγώ έμεινα εδώ, ελπίζοντας σε ένα ακόμη φύσημα του ανέμου σου..

Γιατί εσύ φυσάς.. κι εγώ μόνο έτσι αναπνέω..