Το "όριο" είναι αυτό που χωρίζει τον κόσμο της γνώσης και της σύμβασης απο το άγνωστο, που τελικώς, είναι ο χώρος που κρύβεται το "καινούργιο". Όλοι θέλουμε να συναντηθούμε με το "Καινούργιο"..Αλλά για να ευτυχίσουμε με τέτοιες συναντήσεις στη ζωή μας, θα πρέπει να τολμήσουμε να κολυμπήσουμε στο άγνωστο... να βγούμε εκτός "ορίων"...
Αυτές τις "βόλτες" εκτός ορίων τις αποφεύγουν οι περισσότεροι από εμάς.
Για μένα το άγνωστο είναι μια οικεία περιοχή όσο και η περιοχή της γνώσης. Ποτέ δεν είπα:"Κάτσε στ'αβγά σου.Αφού δεν ξέρεις πού πας, γιατί πάς?" Ποτέ δε φοβήθηκα να μπώ με όλη μου την ψυχή σε κάτι που δεν ήξερα..
Όποιος δε μαθαίνει, δεν είναι χρήσιμος για τους άλλους.. αυτή η συμμετοχή στο "πάρε - δώσε" είναι η χρησιμότητά μας..
Αυτές τις "βόλτες" εκτός ορίων τις αποφεύγουν οι περισσότεροι από εμάς.
Για μένα το άγνωστο είναι μια οικεία περιοχή όσο και η περιοχή της γνώσης. Ποτέ δεν είπα:"Κάτσε στ'αβγά σου.Αφού δεν ξέρεις πού πας, γιατί πάς?" Ποτέ δε φοβήθηκα να μπώ με όλη μου την ψυχή σε κάτι που δεν ήξερα..
Όποιος δε μαθαίνει, δεν είναι χρήσιμος για τους άλλους.. αυτή η συμμετοχή στο "πάρε - δώσε" είναι η χρησιμότητά μας..
Welcome to the World of Knowledge......
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμορφες και διατυπωμενες ορθα σκεψεις!παντοτε τα "ορια" δεν ειναι αυτα που μας δινουν γνωσεις και εμπειριες.Ως γνωστον αν προσπαθησουμε να προσεγγισουμε το νοημα για το οποιο ζουμε εγκεφαλικα, με την βοηθεια και της φαντασιας μας, μπορουμε να διαπιστωσουμε οτι πολυ μικρες πραξεις,σκεψεις,κινησεις,ειναι αυτες που μας χαριζουν την ψυχικη πληροτητα!ολα τα υπολοιπα ειναι απλα συναισθηματικα "ξεσπασματα", τα οποια καλο ειναι να υπαρχουν να μας θυμιζουν οτι ζουμε εντονα!το περασμα των χρονων ολοενα και μας προσανατολιζει-θυμιζει οτι η ζωη ειναι η ψυχικη πληροτητα και απλοτητα.!Τελος προσωπικη μου γνωμη, η γνωση και τα μαθηματα του καθε ανθρωπου στην ζωη δεν εχουν να κανουν με την χρησιμοτητα του ως Ον σαυτη τη ζωη :)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=CAXGu81Rk1g&feature=related
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πάν στη ζωή όλων είναι το να δεχόμαστε τη διαφορετικότητα του "ατόμου". Κανείς δεν είναι ίδιος με κανέναν και κανείς δε μοιάζει με ΚΑΝΕΝΑ. Απλούστερα παρόμοιες εμπειρίες και καταστάσεις ατομικά μας δίνουν πανομοιότυπα αποτελεσματα και μαθήματα! Δέξου τον άνθρωπο ως άνθρωπο και όχι ως χαρακτήρα ή οντότητα, διότι μόνον έτσι θα μπορέσεις να καταλάβεις τη μαγία των σχέσεων!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή