ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ???

Πιστεύω εις ένα Ευρώ, Πατέρα, λαοκράτορα, ποιητήν δουνουτού και γης, δανειστών τε πάντων και φραγκάτων. Και εις ένα Κύριον πρόεδρο της Ε.Κ.Τ., τον Υιόν του Ευρώ τον μονογενή, τον εκ του Πατρός δανεισθέντα προ πάντων των εντόκων.

Δάνειο εκ δανείου, ευρώ αληθινόν εξ ευρώ αληθινού, τοκισθέντα, ου χαρισθέντα, ομοούσιον τω ΔΝΤ, δι' ου τα πάντα οφείλετω.
...
Τον δι' ημάς τους χαχόλους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των Βρυξελλών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Ηλιθίου και Μαργαρίτας του Ανδρέα και πρωθυπουργήσαντα.

Παρετιθέντα τε υπέρ ημών επί Καρόλου Παπούλια και παθόντα και ξεφτιλισθέντα.

Και ταξιδέψαντα στην Κόστα Ρίκα κατά τας γραφάς.

Και ανελθόντα εις τη σοσιαλισική διεθνή και καθεζόμενον εκ δεξιών του Βλακός.

Και πάλιν ερχόμενον μετά λόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της μαλακίας ουκ έσται τέλος.

Και εις τον Παπαδήμα τον Άγιον, τον Κύριον, τον φοροοποιόν, τον εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πασόκ και Νουδού συγκυβερνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των εκδοτών.

Εις μίαν, αγίαν, καθολικήν και άποστολικήν Γερμανίαν.

Ομολογώ μνημόνιο εις άφεσιν χρεών.

Προσδοκώ κούρεμα ιδιωτών.

Κι οφειλή του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.

ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ

Γυναίκες!
Όταν είμασταν μικρά θυμάμαι που λέγαμε: "χωρίς εμάς δεν κάνετε, χωρίς εμάς δε ζείτε, χωρίς εμάς δεν πρόκειται στην εκκλησιά να μπείτε"...
Τώρα βέβαια αμέσως ο οποιοσδήποτε από εσάς μπορεί να μου πει: "Ναι, last year honey".. Και θα έχετε και δίκιο... :)
Παρά λοιπόν την εξέλιξη του γυναικείου φύλου που κάθε άλλο παρά ισορροπημένη είναι, ορισμένα πράγματα θεωρώ ότι έχουν παραμείνει αναλλοίωτα..

Με το πέρασμα του χρόνου, οι γυναίκες ομόρφυναν.. η γκρίνια τους όμως παρέμεινε...
Οι γυναίκες μορφώθηκαν.. η ζήλια τους όμως παρέμεινε...
Οι γυναίκες απελευθερώθηκαν.. ηδονίζονται όμως με την υποταγή...

Εμείς οι γυναίκες, θέλουμε να είμαστε υποταγμένες αλλά ορισμένες από εμάς ή δεν το παραδεχόμαστε ή δεν το ξέρουμε..ακόμα.
Όταν χτυπάμε το χέρι στο τραπέζι, θα πρέπει να μάθουμε να υπομένουμε και τον πόνο που ίσως νιώσουμε... και όχι να φοβηθούμε μήπως σπάσαμε κάποιο νυχάκι.
Όταν υψώνουμε τη φωνή μας, θα πρέπει να μην τρομάξουμε όταν πίσω μας κλείσει δυνατά μια πόρτα.
Όταν θα γεννήσουμε, να νιώσουμε ΜΑΝΕΣ και όχι ηρωίδες..

Ήρωας είναι αυτός που μας κουμαντάρει.
Ήρωας είναι αυτός που μας ανέχεται τις δύσκολες μέρες μας.
Ήρωας είναι αυτός που ενώ δεν καταλαβαίνει την ψυχολογία μας, μας παίρνει αγκαλιά το βράδυ για να μας κάνει να αισθανθούμε όμορφα.
Ήρωας είναι ο ΑΝΤΡΑΣ!!!

ΝΑΙ, εμείς αντέχουμε τον  στιγμιαίο δυνατό πόνο, οι άντρες όμως έχουν διάρκεια.
ΝΑΙ, εμείς κλαίμε και φανερώνουμε συναισθήματα, οι άντρες όμως αγαπάνε σιωπηλά.
ΝΑΙ, εμείς  ξενερώνουμε, οι άντρες όμως πληγώνονται..

Δεν τίθεται θέμα λοιπόν άντρας ή γυναίκα. Τίθεται θέμα αρμονικής συμβίωσης μεταξύ μας.

Ας αφήσουμε τους άντρες να "παίξουν μπάλα"..Ο δικός μας ρόλος ξεκίνα με τη λήξη του αγώνα..